таста

  • 41жайдақ шана — 1. (Ақт., Алға; Рес., Орын.) қанатты шана, қалқанды шана. Ж а йд а қ ш а н а м е н шөп тасимыз (Рес., Орын.). Ж а й д а қ ш а н а н ы ң үстіне көпіртіп шөп төсесек мамыққа бергісіз болады (Б. Майл., Шығ., 256). Көлігі жоқ, жіп жетекті қанатсыз ж… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 42жайма зорат — (Ақт., Ойыл) бастары түйістіріліп жайып тастаған, орылған тары. Ж а й м а з о р а т әбден кепкен соң ғана жиылады (Ақт., Ойыл) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 43жасыл — (Ақт., Ойыл; Шымк.: Сайр., Қызылқ., Арыс; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) найзағай, жай. Кешегі түскен ж а с ы л д а колхоздың агрономы өліпті (Ақт., Ойыл). Бұлтты, жаңбырлы күні ж а с ы л көп болады (Шымк., Сайр.). Ж а с ы л… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 44жәмке — Қ орда., Арал; Ақт.: Ырғ., Қараб.; Қост.: Жанг., Семиоз., Жітіқ.; Рес., Орын.) шымшуыр, қысқаш. Ж ә м к е м е н самауырға от сал Қ орда., Арал). Мына жатқан ж ә мк е н і үйге апарып қой (Ақт., Ырғ.). Қарағым, ж ә м к е н і баспасаңшы (Қост.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 45зәмбіл — 1 (Алм.: Шел., Кег.; Жамб., Қорд.; Сем.: Ақс., Көкп.) зембіл. Ана қоқ соқты з ә мб і л г е сал да, шығарып таста (Жамб., Қорд.) 2 (Қарақ.) себет, тал шыбықтан тоқылған кәрзеңке …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 46келдек — 1. (Орал: Орда, Жымп., Чап.; Ақт., Ырғ.; Қар., Қулы.) астықтың дәнді басы, масақ. Сонда біз күн сайын к е л д е к теруге баратынбыз (Орал, Жымп.). Сексен гектар тарының к е л д е г і терусіз жатыр («Ком. жолы», 4.04.1939). Бұлардың қиып тастаған… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 47кәтеп — (Түрікм.: Красн., Таш., Ашх., Мары; Гур., Маңғ.) бір өркешті түйенің үстіне салынатын ыңыршақ, ашамай. Алам десең өзің біл, бірақ ауыттың к ә т е б і сынып тұр (Түрікм., Красн.). Көк майсаға... шөгеріп тастаған қырық нар, қырқы да к ә т е п т і… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 48көң — 1 (Қост.: Жанг., Об.; Гур., Маңғ.; Жезқ.: Ж.арқа, Ақ.; Орал, Орда; Сем., Аяг.) мал қыстайтын тұрақты қоныс орны, қыстау. Малшылар биыл, к ө ң г е ерте қонды (Қост., Об.). Қысқа қарағанда отырықшы ел к ө ң г е кіреді (Гур., Маңғ.). Бұл бұрын… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 49көпшік — 1 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Жамб., Шу; Алм.: Еңб қаз., Шел.; Монғ.) ер үстіне салу үшін арасына жүн, қыл салып тігілген көрпеше. Көкесі алдымен шабдардың шап айылын көреді, сонан соң к ө п ш і к т і қайта тартады (Ж. Нәжім., Кішк., 13). 2.… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 50көрләһәт — (Қост., Жанг.) түк көрмейтін көрсоқыр. Кіре беріс жерде алдына малақайын тастаған бір к ө р л ә һ ә т кісі отыр (Қост., Жанг.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі