таста

  • 121нұралық — зат. сөйл. Нұра д.м. Жадыра сиырды айдап тастаған соң шетендегі қой, ешкіні н ұ р а л ы қ қ а қарай ысырып салды да, таңертеңгі шай жабдығына кірісті (Ә.Әлішев, Бәйтерек., 41) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 122озбырлау — … Жеңеді, о з б ы р л а у әлдісі, Сезімнің елітіп әдісі. Қос қатын алса да патшаның Тоймаған соқыр көз нәпісісі (Б.Ысқақ, Тастағы., 119) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 123пиялалы — сын. Пиялайы бар, пиялай салған. Бір күнде он жұмысқа жегіліп сан, Түссе де сырын бермес шегініп жан. Жиылып қара шайды тартып отыр, Ортада п и я л а л ы жетілік шам (Б.Ысқақ, Тастағы., 92) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 124поштабайлық — зат. 1. Биболыстардың шабарманы. П о ш т а б а й л ы қ т ы тастаған еті тірі жігіт Жаназар мен Бекет солардың қасында жүрсе де, жер өлшеу жұмысы созылып кетті (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 286). 2. Поштабай болушылық, пошташылық, пошта тасушылық. П… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 125саздақты — сын. Саздағы бар, құмдысазды (жер). Өзінің субстраты бойынша шөл – тастақты, с а з д а қ т ы (балшықты), сорлы және құмды болып төртке бөлінеді (Ор. қаз. геогр. түсінд. сөзд., 148) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 126сайлау — сын. Аздап сай, сайлылау. Тарбағатай сілемдері с а й л а у, шұқанақ ойпаттарына ең қымбаттысын жасырып тастағандай (О.Бөкеев, Өз атыңды., 17) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 127сарыпісірік — зат. бот. Шөлшөлейтті, тастақты жерде өсетін өсімдік. Тибеттің көп жерінде с а р ы п і с і р і к өседі, бұл сарлыққа жұғымды шөп (Халифа Алтай, Алтайдан., 49) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 128сәндіп — зат. жерг. Сәтен (мата аты). Көк с ә н д і п көйлектің етегін кәріқыз тікен тұтып қалған екен. Нұрперзент соны теріп алып тастаған болады (Ш.Мұртазаев, Мылтықсыз., 71) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі