таста

  • 111күміс — ер. Әйелдер мен қыздарға арналған, екі қасы, басқа да бөлшектері күміспен әшекейленген ер. К ү м і с е р – көбінше әйел қауымына арналған ердің бір түрі. Оның үлгісі де, түрі де көп (Ата салты., 97). Жасалуына қарай ердің бірнеше түрлері болады:… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 112күрең — қасқалы. Өңкей күрең қасқа жылқысы бар. Игілік ақтылықаралы, к ү р е ң қ а с қ а л ы, жиренді етіп, мың мыңнан сұрыптап тастаған жылқысын қия алмады (Ғ. Мүсірепов, Оянған өлке, 1, 49) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 113қабықтал — ет. Қабығы аршылған, қабығы алынған. Сабауды түзу өскен жыңғылдан немесе қ а б ы қ т а л ғ а н тал мен мойылдан әзірлейді (Ер қанаты, 290). «Көксала» деп қ а б ы қ т а л м а ғ а н, бірақ бұтақталып буып тастаған түзу талдарды айтады» (Қазақст.… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 114қалауша — зат. Сырты қаланған; қоршау. Кішірек қ а л а у ш а ғ а қайта кіріп, оның көзінше өтінішін жыртып жыртып тастағысы да келген (Ө.Қырғызбаев, Қырда., 196) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 115қанжапырақ — зат. бот. Жапырағын сықсаң қызыл бояу шығатын дәрілік өсімдік. Сол сынған жіліншіктен оташы шал шорт кесіп, қ а н ж а п ы р а қ тартып орап тастаған. Жас қой, тез бітті (О.Бөкеев, Өз отыңды., 94) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 116қанұйық — зат. Сойған (өлген) малдың етіндегі, адам ағзасындағы ұйып қалған қан. ≈ Етіндегі қ а н ұ й ы қ т а р д ы алып тастаңдар …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 117лашкар — зат. сөйл. Ләшкер. Жәнібек аңнан келе жатып Әбілқайыр л а ш к а р л а р ы шауып кеткен бір ауылдың үстінен шыққан (І.Есенберлин, Алмас., 34). «Қазақ елін құмға қашырып, қырып тастаңдар» деп жіберген он мың л а ш к а р л а р ы н ы ң қолынан ханның …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 118мәремде — ет. жерг. 1. Әлемдеу, бүлдіру. Әнеукүні ауырып, малды өрістен күтуге шамам келмей қалып еді, әлгі қарасан келгір неме осылардың бақшасына түсіп, біраз м ә р е м д е п кетіпті (Ұ.Доспанбетов, Шығ., 4, 338). 2. ауыс. Аймандай ету, масқаралау. Қанша …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 119морла — ет. Жаңбыр суы үйге кіріп кетпесін деп, қазақ үйдің айналасын арықшалап қазып тастау. Айналасын м о р л а п тастаған киіз үйдің ортасына Қаратай темір пеш орнаттырып қойған болатын (А.Жүнісов, Өмір ізі, 54) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 120нәдұрыс — сын. ар. Дұрыс емес; қате. Ертелі кеш қолқабысын тигізген әзіз жанды н ә д ұ р ы с оймен былғауға қалай дәтің шыдайды деп тілдеп жекіп тастағысы кеп бір оқталды (Д.Досжанов, Жолбарыс, 20). Осы тірлігім дұрыс па, әлде н ә д ұ р ы с (Бұл да, 402) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі