ала
111ала — з.б.п …
112ала — сын. Ақ және басқа түстердің араласып келген түрі. зат. көне Жылқы ішінде көрнекті, жүйрік ат …
113ала аяқ мәлін — зат. Мысық тұқымдасына жататын жыртқыш аң; қамыс мысығы, тоғай сілеусіні …
114ала бүйіл — зат. зоол. Өрмекшілер отрядына жататын буын аяқты жәндік …
115ала қарға — зат. Торғайлар отрядына жататын құс …
116ала таң — зат. Таң жаңа атып келе жатқан ертеңгілік кез …
117алақан — зат. Беті қол сүртетін орамалдың екі жақ ұшына таяу жері. зат. Қамшының сабына орнатылған өрменің түбін бекіткен жердегі жалпақтау келген қайыс. зат. Саусақ пен білезік аралығындағы қолдың ішкі жағы …
118алақұрт — зат. Өрнектің түрі. зат. Малдың (қойдың) терісіне түсіп, қанын сорып қоректенетін бүрге тәрізді жәндік …
119алаң-ғұлаң — үст. Таңертеңгі мезгілде айналаның әлі жарықтанбай, сәл ғана бозғылт тартқан кезі …
120қала — ир. зат. Әкімшілік, сауды саттық, өнеркәсіп орталығы, ірі елді мекен, шаһар, кент …